Teamwork: ervaar het in de roeiboot

Wat leert mijn persoonlijke passie, roeien, mij over professionele samenwerking? Tijdens het roeien stemmen we onze bewegingen op elkaar af en is het soms ook nodig ons eigen ritme te volgen. Met mensen uit ons netwerk stapte ik in de roeiboot om aan levende lijve te ervaren hoe precair de balans voor succesvolle samenwerking is.

Samen roeien kan een magische ervaring opleveren. Het gevoel dat de boot lóópt, alle roeiers die op exact hetzelfde moment hun blad in het water steken, de boot een zet geven en hem er tegelijkertijd weer uithalen. Dat hij door het water glijdt en alles vanzelf lijkt te gaan. Het zijn momenten waarop je eigenlijk niet meer nadenkt, maar vooral doet. Soms levert roeien daarentegen ook een regelrechte frustratie op, als het allemaal niet wil. Iedereen lijkt maar wat aan te modderen. De bewegingen zijn net niet meer synchroon en er lijkt iets gebroken. Hoe zeer de coach of stuur dan ook zijn best doet om iedereen weer bij elkaar te brengen, het gaat niet vooruit. 

Herkenbaar

In mijn werk herken ik dezelfde situaties: momenten van flow, waarop alles vanzelf lijkt te gaan. Momenten waarop je intensief samenwerkt met anderen, onder druk en spanning, en toch aan één woord genoeg hebt. En de andere keren, dat je allemaal net zo graag vooruit wilt, maar het om de een of andere reden toch niet wil vlotten.

Roeien is samenwerken

Roeien is een passie die mijn collega’s Harm, Henk en ik delen. Roeien is samenwerken, iets wat we in ons werk natuurlijk dagelijks doen. Wing bestaat dit jaar tien jaar. Om dat te vieren organiseren we een reeks bijeenkomsten op het raakvlak van passie en werk. Op 23 juni stapten wij met een aantal Wing-collega’s en collega’s uit ons netwerk samen in de roeiboot om aan den lijve te ondervinden wat onze roei-ervaringen ons leren over succesvolle samenwerking.

De eerste halen

Na een korte instructie op de kant stappen er vier mannen in mijn roeiboot. Voorzichtig maken ze hun eerste halen. Het gaat nog wat onwennig en ze proberen grip te krijgen op die lange riem die ze gelijktijdig moeten bewegen. Maar ook nu: soms hebben ze ineens de smaak te pakken en gaat het vooruit.

"Even ontstaat dat gevoel van flow, maar het is oh zo breekbaar en in een flits weer weg"

Ze ervaren dat je afhankelijk bent van de bewegingen van je voorganger en dat je daarop je eigen beweging moet afstemmen. Maar ook dat het soms verstandiger is aan je eigen ritme vast te houden, als die ander vreselijk uit de pas loopt. Met mijn stem kan ik ze een heel end op weg helpen: door het juiste ritme aan te duiden en gerichte instructies te geven. Moe maar voldaan stappen ze na anderhalf uur weer uit de boot.

Balanceren

Als de boot weer in de loods ligt, blikken we samen terug op hun eerste roei-ervaring. En hoe ontstaan nu die succesvolle samenwerkingen? Ook na vandaag kan ik er niet precies de vinger op leggen. Het is een samenspel tussen volgen en vasthouden aan je eigen ritme. Soms wordt communiceren overbodig door de flow die ontstaat en soms is het proces gebaat bij een goed getimede aanduiding. Het zit hem in het aanvoelen wat de anderen nodig hebben, en daarop inspelen, zonder daarbij je eigen rol en ritme te verliezen. Een balans, die we kennen van het proceswerk, en goed voelbaar werd in de roeiboot.